Grill swoja kolebkę narodzin ma w USA. Już hiszpańscy osadnicy na początku koloni piekli przywożoną przez siebie wieprzowinę na rusztach. Do tej pory najbardziej popularną potrawą są tzw. żeberka barbecue. Grillowanie stało się tak bardzo popularne, że w krótkim czasie rozprzestrzeniło się po wszystkich stanach USA, jak i na inne kontynenty. W zależności od położenia geograficznego grillowanie ma swoje różne nazwy, style i sposoby przygotowywania potraw.
W USA grillowanie nazywa się ”barbecue”. Praktycznie wszyscy Amerykanie 4 lipca w Dzień Niepodległości wraz ze swoimi rodzinami grillują różne potrawy mięsne, warzywa, a przede wszystkim kukurydze. Organizowanych jest szereg konkursów związanych z grillowaniem, jak i pikników czy spotkań rodzinnych, na których nie może zabraknąć grilla.
Barbecue dla Amerykanów to wyjątkowe chwile, a przede wszystkim ogromna pasja. Cały proces grillowania i otoczka z nim związana zabiera im mnóstwo czasu. Na początku należy wybrać odpowiednie mięso i dodatki do niego, zamarynować go i na końcu najważniejsze uzyskać idealny stopień wypieczenia.
Grill w Australii nazywany jest „barbie”. Dniem, w którym wszyscy grillują jest Dzień Australii (26 styczeń) i Boże Narodzenie. Również bardzo popularny jak w USA, do tego stopnia, że można spotkać punkty, które wypożyczają nam grille lub grille publiczne, gdzie możemy grillować z innymi ludźmi na jednym wielkim palenisku w specjalnych strefach grillowania. Jest to także nieodłączny element spotkań rodzinnych lub z przyjaciółmi, grille możemy spotkać wszędzie w ogrodach, na balkonach, w domach czy w miejskich parkach. Na rusztach Australijczyków można spotkać owoce morza, krewetki tygrysie, homary, ryby, mięsa np. z krokodyla, kangura czy strusia.
W Kanadzie w zależności od regionu istnieją odmienne style grillowania. Najczęściej jednak przygotowywane potrawy to kurczak, steki, żeberka, kiełbaski, burgery. W mieście Quebec jako marynaty używa się oliwy z oliwek i soku z cytrusów, piecze się je raczej w formie szaszłyków dekorując czosnkiem i zieloną pietruszką. W innym rejonie jako marynaty używa się tradycyjnego sosu barbecue.
Ameryka Południowa jest równie barwna jak jej nazwy i odmiany grillowania Meksyk – „parilladas”, Argentyna – „asado”, Brazyia – „churrasco”. Najbardziej popularną techniką jest jednak „asado”. Nazywa się tak grillowanie na ruszcie lub nad ogniem. Jeżeli jednak grillujemy w całości prosię lub jagnię możemy użyć słowa „al palo”. Grillowanie nad ogniem stosuje się do całych zwierząt jak i mniejszych porcji, czy też kiełbasek nabijanych na długie patyki. Czyli w formie naszego ogniska. Grillowanie w tych krajach to jednak nie samo spotkanie w gronie najbliższych, to również cały schemat wydawania posiłków. „Asador”, czyli kucharz podaje najpierw chorizo (kiełbaski wieprzowe doprawiane papryką), flaczki, kaszankę i grasicę z plastrami pieczonego sera „provoleta”. Po takiej przystawce serwowane są żeberka, stek, kurczak lub młoda kozina. Wszystkie dania mięsne podawane są z grillowanymi warzywami, ziemniakami, kukurydzą, sałatami i z domowymi wypiekami. Latynosi upieczone mięso podają z pikantnym sosem pomidorowym lub sosem na bazie ziół i oliwy. Uczta kończy się deserem owocowym.
Jeżeli mówimy w Afryce południowej o grillu to mówimy o „braai” (tłumacząc przynieść i upiec). 24 września jest to specjalny dzień, w którym wszyscy mają wolne i poświęcają ten czas właśnie na grillowanie. W Afryce grillowanie wiąże się ze szczególnymi chwilami spędzonymi w gronie najbliższych. Panuje tam jednak zwyczaj, że zaproszeni goście przynoszą ze sobą potrawy na wspólna ucztę. Najczęstszymi daniami są kiełbaski wieprzowe, baranina w specjalnej marynacie z cebuli, czosnku, chilli, soku z tamaryndy i curry, jada się również drób, żeberka i jagnięcinę. W miejscach bliżej morza grilluje się również ryby i homary. Dania raczej podawane są w formie szaszłyków z papką w formie „owsianki” zrobionej z płatków kukurydzianych. Wszystko polewane jest sosem pomidorowym lub pikantnym sosem warzywnym. Spotkania przy grillu nazywają się „bring and braai” mają swoje zasady. W krajach Afrykańskich jedynie mężczyźni mają możliwość przygotowywania potraw na grillu, kobiety zajmują się wtedy przygotowywaniem przekąsek i napojów. Posiłki zawsze spożywane są tam na powietrzu.
W krajach arabskich kebaby stanowią naszą wersje dań z grilla. Mięso z jagnięciny, wołowiny, nie raz nawet kozie lub drobiowe nabijane jest na pionowy ruszt, a następnie opiekane z każdej strony. Po upieczeniu skrawane są zewnętrzne warstwy i podawane z chlebkiem pita, thini (pasta z sezamu), humusem i sałatką. Kababy w wersji oryginalnej nigdy nie są zrobione z mięsa wieprzowego, ze względów na wyznania religijne.
W Turcji, Izraelu, Iraku i Armenii „mangal” określa grillowanie. Najczęstsze przygotowywane potrawy to warzywa, kebab, kulki z mięsa mielonego (z ryżem, namoczonym, ugotowanymi ziarnami pszenicy z warzywami), drób i podroby. Tradycyjnym napojem podawanym do dań z grilla jest sok z rzepy i czarnej marchwi.
Azja to ciekawy kraj nie tylko pod względem kulturowym, ale również ze względu na techniki grillowania. W Japonii takie potrawy nazywa się „teriyaki” i mięso przygotowane w ten sposób można kupić sobie w wszędzie (McDonadl’s, Burger King’s czy Subway) w formie kanapek. Sos używany do grillowania nazywa się „tare” i składa się ze słodkiego wina ryżowego, sosu sojowego i miodu, dodają nieraz jeszcze imbiru i chilli. Na ruszcie można głównie spotkać tuńczyka, łososia, marliny, pstrągi, owoce morza lub kalmary. Spożywane są również kurczaki i wołowina. W większości restauracji klienci sami sobie grillują swoje dania, na specjalnych płytach grillowych, które znajdują się na każdym ze stołów. „Yakitori” jest to nazwa typowego dania grillowego w formie szaszłyków (składa się z wątróbki lub kurczaka, grzybów, papryki i pora doprawionych sokiem z cytryny i specjalna przyprawą).
W Chinach najbardziej popularną potrawą jest „char siu”, czyli długie pasy mięsa wieprzowego marynowane w miodzie, konserwowanym tofu, ciemnym sosie sojowym, specjalnej przyprawie, sosie hoisim, winie ryżowym lub sherry. Podczas grillowania smaruje się mięso glazurą lub cukrem, by zdobyło specyficzny smak i połysk. Char sui ma wiele odmian i tak na przykład w Singapurze i Malezji do tego dania używa się mięsa kaczego lub wieprzowego, a w Hong Kongu kaczki lub gęsi.
O Korei warto wspomnieć ze względu na sposób jedzenia potraw z grilla czyli „gui”. U grillowane porcje mięsa zawija się w sałatę lub szpinak i dopiero w takiej formie go jemy.
Mongolia również ma swój wyjątkowy sposób grillowania „khorkhog”. Do wielkiego metalowego garnka wkłada się rozgrzane kamienie, a na nie kładzie się porcje mięsa (najczęściej jagnięciny lub koźliny), następnie układa się warzywa, przyprawia pierzem i sola, a na koniec zalewa się wszystko wodą, by jedynie zakryła produkty. Przykrywa się pokrywką i czeka, aż wszystko będzie gotowe. Co ciekawe pokrywki nie wolno rodności podczas duszenia, a stan jej gotowości do jedzenia, ocenia się stukając w kociołek i wysłuchując się w dźwięki, które wydaje. Dania tego nie znajdziemy w restauracjach, ponieważ kultura nakazuje jeść to danie palcami.
